Eindelijk gedaan!

pfff...'k heb eens goed doorgewerkt...tot halfvijf deze nacht...heel de week gezweet, om een document van 231 bladzijden te maken voor de gerechtsdeskundige. Die man gaat op 9 augustus vanalles inschatten ivm de verandaproblemen. Hopelijk geeft hij dan de werken vrij, zodat de veranda eindelijk kan afgewerkt worden.

Het voelt gelukkig als een verlossing, want zo heel de week aan verandaproblemen denken, dat is niet tof! Vandaag rustig de dag laten voorbijgaan, want 'k heb deze nacht maar vier uurkes op mijn bed gelegen...

Popups (or popunder)

Hi all,

could you do me a little favor and let me know whether this blog gives you one of those annoying popups ?

I don't ever see a popup (using Firefox 1.5.0.4 on Debian Linux), but apparently some people do when running Microsoft Windows XP (even with FF 1.5.0.4 and popup blocking enabled).

Should you know a way around it on MS Windows, please also let me know.

cheers,
Paul

A very positive note...

I received this email today, i want to share it, because it shows that there really is (are) still some good (people) in this world!

"Tonight I decided to go to the pub ... really drunk, when I finally left.
I took my bike. On the road: I crashed. Lots of people stopped
and helped me !!! They called a Taxi for me, and waited !!!
Then a taxi took me home. It was a very nice South American.
He exchanged phone numbers with me. When I wanted to go into me house,
I realised the purse with my keys was gone.
Luckily, I could call the Taxi-guy and tell him. He came right back. And my
purse was in his car. How lucky can you get !!!!! "

It makes me think about our society. Ain't it sad that we need locks to protect our house/bike/lockers/... Why can't we just go to the swimming pool, leaving our stuff on a bench, knowing it will still be there when we come back. Why can't we park our bicycle or car without locking it, knowing nobody would steal it ? Why do we even need a word for 'stealing' ? Most of you will say this is not realistic, but i'm convinced it is how it should be!

Weer een Microsoft virus

Danku danku Microsoft voor uw prachtige beveiliging van uw systemen. Zonder jou zou ik niet kunnen genieten van weer eens een inbox vol met virussen...

Schandalig dat zo'n computers zijn toegelaten op internet...nu kan ik tussen de 200 spamberichten van deze nacht (ja dat is ook de schuld van Microsoft) en de 100 virussen gaan zoeken of er iemand ook echt een mailke heeft gestuurd...

Danku Microsoft dat ik zoveel tijd aan jou mag besteden.

Dax: het hele lange verhaal...

Eerst het slechte nieuws, Dax is een stoute hond! Ik heb zelfs overwogen om ze te laten inslapen, gelukkig heeft Katrien me kunnen ompraten. Hier volgt het complete verhaal...met uitzondering van wat ik al eerder heb geschreven.

Ik ben Dax gaan halen in het asiel van Aarschot op dinsdag 27 juni. Normaalgezien zou het asiel Dax gebracht hebben, want ze had veel schrik van de auto. Als ik de koffer nog maar opendeed, of een deur, dan trok ze angstig weg...ze wou zo ver mogelijk van de auto verwijderd zijn. Maar toen ik daar was, hebben we toch maar geprobeerd...na veel trekken en wringen hadden we ze dan toch achter de wagen gekregen, en toen ik haar voorpootjes opnam, sprong ze plots in de koffer. Oef, dat ging onverwacht heel makkelijk, ze zat erin!

In de wagen was Dax heel rustig.

Thuisgekomen heb ik eerst een wandeling gemaakt met haar. Amai seg, ik was doodmoe, wat een trekken aan die leiband. Wat wel heel positief was, was dat Dax absoluut geen aggressie toonde naar voorbijgangers, fietsers, of de buren die we tegenkwamen. Ze was (en is) nog steeds meer geinteresseerd in gras en plantjes dan in mensen of autos. Ik merkte wel dat ze schrik heeft van vrachtwagens en traktors...nog steeds tot op heden moet ik ze vasthouden als er een traktor nadert...anders probeert ze paniekerig haar leiband uit te trekken.

Thuisgekomen heeft ze heel het huis besnuffeld (amai die kan hoog met hare snuit), en dan is ze op de grond gaan liggen...totdat ze, na een uurke plots blafte. Een waakblaf! Ik hoorde een autodeur, ging met haar langs de voordeur naar buiten, en zag dat de buren net bezoek kregen.

De eerste ontmoeting met de buren was perfect, Dax was heel braaf (eigenlijk weer interesseloos). De buren hebben ook twee kleine kindjes, geen probleem voor Dax.

Toen kwam het bezoek...eerst Velpie, geen probleem, Dax heeft niet op hem gereageerd, dan Peter, ook geen enkel probleem. Tijdens de vele wandelingen de eerste dagen heeft zowat de hele straat haar mogen strelen, groot en klein, met en zonder hond, vanop de fiets, vanin de wagen of van achter hun eigendom. Dax laat zonder morren iedereen in haar buurt, ze blijft zo goed als geen enkele interesse tonen voor mensen. Ook niet als de buren een BBQ houden voor heel de familie en schoonfamilie...kortom Dax is een heel brave en rustige hond.

Maandag kwam ons moeder langs...en nu begint de historie!

In de veranda zie ik Dax achter ons moeder lopen, ons moeder draait zich een beetje om Dax te strelen...terzelfdertijd springt Dax een beetje omhoog, met een botsing Dax-snuit moeder-kaak als gevolg. Gelukkig is er niks aan kaak of snuit, maar het was toch raar. Alsof Dax wou zeggen dat ze ons moeder niet graag heeft...en ons moeder bang natuurlijk (en ze had ne lange rok aan!).

Op die moment dacht ik nog dat het een ongelukkig toeval was. Een tijdje later, nadat ons moeder en ik wat papieren doorwerkt hadden, wou ons moeder de deur openen om naar de gang te gaan. Dax sprong weer, gromde en zette haar snuit (half open!) op ons moeder haar arm. Gelukkig zonder bloed of blauwe plekken, maar ditmaal was wel duidelijk dat Dax niet gelukkig is met het bezoek! Ik was heel heel boos op Dax, zo boos dat ze piepend op de grond ging liggen, met zo van die oogjes van onderdanigheid en "ik zal het nooit meer doen".

Dus nadat ons moeder weg was, zat ik met een probleem. Dax is niet te vertrouwen als er bezoek komt. En diezelfde avond verwachtte ik Claudien nog...

Rond 22u ofzo was ik met Dax aan het wandelen. Ik stond (met Dax) bij de overburen toen Claudien toekwam. Ik zei dat ze efkes moest wachten, want ik vertrouwde Dax niet meer met bezoekers, en wou ze eerst achter de poort zetten. Claudien werkt al 20 jaar in het dierenasiel van Tienen, maar heeft nog steeds angst van honden. Dus Dax achter de poort, en dan pas Claudien uit de auto. Claudien had een been bij voor Dax, en wou het haar geven. Ik heb het been uitgepakt, en hield mee de poort op een kiertje zodat Claudien (met ne lange rok aan!) het been kon geven.

Toen ging alles heel snel...

De poort ging verder open dan verwacht, Dax gaf weer een kopstoot...maar met open mond. Claudien bloedde hevig, wij in paniek naar spoedgevallen. Daargekomen viel het blijkbaar mee voor Claudien, twee snijwondjes van 10 a 13 mm (hals en kin) vermoedelijk van de scherpe hoektanden. De eerste reactie van Claudien was er eentje van "Wat heb ik fout gedaan ?". Mijn antwoord was "niks, die hond mag zo niet reageren".

Het duurde twee uur ofzo op spoedgevallen (vooral wachten), ondertussen ik maar piekeren...Wat nu met Dax. Ik besloot dat ik het risiko niet kon nemen (buren met kleine kindjes), en dat Dax moest inslapen. Dus ik bel de dierenarts (Katrien) en doe het verhaal. "Jamaar" zegt Katrien, "Zou je niet beter nadenken? Fila's zijn moeilijke honden." Dat had ze inderdaad voordien al gezegd. En ook "Heeft Dax echt gebeten en vastgehouden?" Neen, het was een korte sprong, zoals een kopstoot..."of is ze gewoon te hoog gesprongen ?". Tja, ik weet het niet meer...het zou kunnen dat Dax gewoon naar dat been sprong, en te hoog gesprongen is (of bukte Claudien zich ?). Het ging allemaal zo snel...

Swat, Katrien stelde voor om er een nachtje over te slapen, en om te proberen met een muilband. Ik heb die nacht niet kunnen slapen...amai seg, wat een groot probleem. Mijn vorige hond was een rottweiler, maar die was heel lief, ook voor alle bezoek, zelfs als ik niet thuis was. Maar deze Dax is niet te vertrouwen...amai dat is spijtig zeg (want ik krijg zo graag bezoek).

Dinsdag was ik bij Sandra om Duitsland - Italie te zien (goeie match trouwens), maar ik kon het niet over mijn lippen krijgen om te vertellen wat er met Dax gebeurd was...

Deze woensdag (5 juli) kwam dan de test: Veronique kwam op bezoek. Dus voordat Veronique (in een jeansbroek!) binnen mocht, heb ik eerst Dax in haar hok gezet, met de muilband op! Om een lang verhaal kort te maken, Dax had geen enkel probleem met Veronique. Zij mocht alles doen en gaan waar ze wou, het kon Dax niet interesseren...u ziet het bewijs hier links (of heel de reeks hier ).



Besluit ?
Wat kan ik hieruit besluiten:
Ten eerste dat een hond nooit te vertrouwen is, maar dat wist ik al.
Ten tweede dat Dax altijd een muilband zal aanhebben als er bezoek komt.
Ten derde dat ik nog steeds niet weet waarom er drie mensen wel alles mogen, en twee andere niet...behalve een lange rok en angst voor honden hebben Claudien en ons moeder niets met elkaar gemeen.

Wordt in elk geval vervolgd...

Dax slaapt

Dax is een heel toffe hond! Op de foto hier links ligt ze te slapen...yep, een rare houding, maar ze heeft het lang volgehouden. Dax is de rustigste hond die ik ooit heb gezien. Ze heeft nauwelijks interesse voor dingen, af en toe een beetje spelen en rondcrossen, en dan een uurke ergens liggen...voor de poort, tegen de muur, op het nieuwe terraske beneden, of in de schaduw van de seringenboom.
Het zou natuurlijk goed kunnen dat de warmte er voor iets tussen zit...ik beweeg ook minder dezer dagen.
Deze nacht heeft Dax weer heel braafjes op haar matje geslapen beneden in de gang. En ze heeft tothiertoe nog nooit iets in huis gedaan. Houden zo!